İçerdeki Oğul

Fakir Baykurt, öykülerinde köyün sertliği, yoksulluk, cahillik, taassup, batıl inanç, sömürü gibi sorunları ele alarak köylünün maddi ve manevi dünyasını toplumsalcı ve gerçekten bir görünüşten işliyor. Gözlemlerden, canlı tanıklıklardan yola çıkan yazar, günlük konuşma dilini öyküye taşıyarak zaman zaman mizahi bir dil kullanarak; Bürokrasinin çarkları arasında sıkışan ama içinde bir rehber barındıran “sıradan insan”, yaşadığı yerin atmosferiyle birlikte silinip bir biçimde betimliyor. İlk basımı 1974'de yapılan İçerdeki Oğul'u yeniden okurla buluşturuyoruz: “Ben Hastalığı…” diye mırıldandı Ali. "Kimi mi?" "Babamı..." "Anlamadım? Gelip gidiyor ya görüşüne!" "Babamı diye, anamın üstündeyken! Ayrı odalar vardı, onu evde bıraktık. Bizim de ayrı odamız çözüldüyse... Dehşetlilerdi. Yarım adımten deneylerdi durulanmadan. Benim babam, dik bıyıklı, çıra gibi yüzlü, hem de güçlü bir erkekti.