İçeride Kalanlar

Aslı Akarsakarya 'İçeride Kalanlar'da bir gece metrelerle yağan karın, genişle yazıldığı bir apartmanda mahsur kalan insanların hayatlarına odaklanıyor. Yaşam ve ölüm karşısında her birinin farklı varlığını sınanan karakterlerin dışarıyla temasları koptuğunda içeriyle temasları başlıyor. Evler hem sığınak olup hem birer hapishaneye dönüşürken apartman sakinleri arasında paylaşılıyor; maskeler düşüyor, zaaflar görünüyor, sırlar ortaya çıkıyor. "Her şeyle kola girmiş ve ben olan bitenin hiçbir parçası anlayamıyorum. Nereye kadar uzanabiliyorsam kalıyor. Kendi içinde ki kuyuya yuvarlanıyorum, kâh baş aşağı kâh sırtı üstü. Çocuk da benim anne de. Ölen de öldüren de. Göğsümü ezerek geçen küçük ayaklar, yaşadığı yaran... Yaşasaydı ismi ne olduğunu diye anladığını ve artık, bu geceden sonra hiçbir şey aynı olmayacak. Peki ya bensam, ismim ne olacak?" “İnsan, ceketinin astarına girmiş bir yavru sincabından farksız yaşayabilir mi?” Tanıtım Metni