İçimdeki Yılkı Atları

"Dışımdan kendi kendine konuşursam deli, öğrenirn konuşursam belki de "Bir şey biliyor ki susuyor" deyip akıllı bileceklerdi beni.Ben, kendi kendine konuşursam konuşmalarımı ne derler diye çok düşünüyordum. Gönlümdekileri, gece uykumu yazarken görebiliyorum, yolda akılda kalanleri, kendi kendime sorduğum ama cevaplarını bulamadığım şeyleri buraya aktarmaya çalışıyorum"Prof. Dr. Ayşe Filiz Yavuz. Ve ekliyor:“Hayalleri olmadan, insan ne işe yarar? En fakir insan, bir şey olmayan değil hayalleri olmayandır.” diyen düşündüklerini gösteriyor. Hayallerimi, yani yılkıya saldığım atları geri çağırmayı istiyorum. O atlar gibi, hayalleri de kendi başlarına dağlarda, bayırlarda ölmeye terk etmemeli. Benim bahçemde yaşama zamanı geldiğinde ölmeli. Ama geri çağırsam da dönmüyor hepsi yılkıdan. “Vakit geçti.” kimisi diyor. “Artık kalan ömrünün beni tamamlamaması.” diyor. Kimisi "Köprünün altından çok sular aktı. Vakit artık o hayallerin zamanı değil, dünya değişti." diye cevap veriyor.Yılkıdan dönmeyen atlar... Vazgeçtiğim hayallerim benim.”Tanıtım Metni