İki Şiir Dostu Cahit ve Ziya

Cahit Sıtkı ile Ziya Osman arasında bulunan ve ölümleri ayırana kadar süren dostluk, bizim arkadaşlığın ne derece ehemmiyetli bir değerin devam ettiği vesikasıdır. Onlar ilk tanıştıkları ve sıkı bir rabbita ile akraba ilişkileri ve ayrı düşmüşleri onu bir arada, bu büyük dostluğun özlemini duyarak, ortak arkadaşları mektuplar ile bu hasreti kesintiye çalışmışlardır. Ziya, Cahit'in ölümü sonrasında kendine adamış durumdadır. Yazılan mektupların ortaya çıkarılmasıyla not edildip, ona günlük hatıralarını yazıldı. Ziya Osman, ölmeden önce yazdığı bir mektubunda, Cahit için söylüyor: "... Cahit Sıtkı hakkında, nihayet bir dergifelerinin dar çerçeveleri içinde kalınarak yazılmış birkaç yazı, Cahit'in şairliği, insanlığı ve bana karşı göstermiş olduğu dostluk, sahiden hiçtir. Dostluk o bana yetiyordu. Ben mukabeleden aciz görebiliyorum. Şimdi, bana yazdığı mektupları Latince şu an temizde kaldığım. 'Varlık'ta yayımlandığı gibi, kitap yakında olacak. Şair Cahit Sıtkı'nın ne kadar dost olabildiğini o zaman daha iyi, daha yakından göreceksiniz.” Ziya, bu mektupların temize çekilme sürecinden bir gün sonra, görevini yerine getirmenin dinlenmesi içinde mektupları Varlık Yayınevi'ne teslim edip kendince görevini tamamladıktan sonra - belki de Cahit'in yokluğuna dayanamayarak - onun ölümünden yaklaşık üç ay sonra - hayatta kaldığı bir kalp sonucu krizinden yalnız ayrılır, ebedî dostu Cahit Sıtkı'nın arkasından gitti. Genç yaşta ölen bu iki şair, dost insan, arkalarında bu dünyada herkesin imreneceği bir dostluğa abidesi bıraktılar; geçmişte kurdukları şiir dostluğu ve arkadaşlıkla hepimiz numune olmaya devam ediyorlar. Mehmet Nuri PARMAKSIZ Tanıtım Metni