İletişim Teorisi

İletişimin evrensel bir eylem olması, bütünü değil, her şeyin tüm ayrıntılarıyla mümkün kılınması, bu yolun sürdürüldüğü dahili bir kültürel dinamiktir. Toplumsal dünya içinde vuku bulan hemen her ilişki semantik ve estetik boyutlara sahip, anlamlarla donatılmış bir temsili ve simgesel beşeri iklim içinde icra edilir ya da yaşanır. Bu nedenle iletişim gibi toplumsal yaşam, bütünün dokusuna ayrılmış bir temaya sahip olan çok yönlü perspektifleri sentezlemenin gereklilikleri bulunmaktadır. İletişimsel olgulara siyasi ve yönetsel, yayılma, bölgesel, yaygın, bilimsel, dilbilimsel, edebi, enformatik, teknik ve daha benzeri birçok farklı perspektiften, hatta eş zamanlı olarak çoklu perspektiflerden ulaşılabilir. Çoklu perspektifler, iletişimin temel toplumsal özelliklerinin anlaşılmasında araştırmacıyı çok yönlü ve kompleks bir sistem muhayyilesi oluşturması yönünde zorlar. Diğer yandan kentle mücadele ve tasarımdan çevre yönetimine, sosyo-teknik uygulamalardan yönetime kadar beşeri bilimlerin herhangi bir konusu üzerinde çalışmak için merkezi olarak o konu ile bağlantılı iletişim kozmosunun veya ekosisteminin bölünmesini, başka bir ifadeyle ele alınan olgun ilişkilerisel temellerini çözümlemekle işe başlamak gerekir. Bunu yaparken enformasyon teorisinden yeni medyayı gösterene kadar iletişim araştırmaları kayıtlı geniş gamı ​​içindeki temel motifleri bir kültür, yapı ve eylem örgüsü içinde ihlal etmeyi amaçlıyor.Tanıtım Metni