İmkansızım

Bir insan bir şehirden ne kadar nefret edebilirdi ki ya da o şehri ne kadar sevebilirdi?Benim şehrim küçüktü aslında; Yürüdüğün yollar, oturduğun yerler, kokunun sindiği gökyüzüne kadar. Gerisi siyah beyaz bir kare… Ayaklarım yürüdüğün yollara giderdi. Aldığım nefes kokuna adeta bağımlıydı, hep arkadan koşuyordu. Kalbimin kalbine tutulmuştu, dizginlenemeyen bir çocuk gibi. Kokunun olmadığı gökyüzü, adımını atmadığın cadde yasaktı bana.Sen şehrimi terk ettikten sonra bir kişinin içine sıkışıp kaldığım. Buna göre, kokunun olmadığı gökyüzü, adımını atmadığın cadde yasaktı bana... Tanıtım Metni