İmparatorlar Yataklarında Ölmez

Roma ülkesinde cumhuriyette, Iulius Caesar'ın “ömür boyu diktatör” unvanı almasıyla ilk ciddi darbesini aldı ve üç kıtaya yayılan topraklar üzerinde bir imparatorluk yönetiminin kurulmasının temeli atılmış oldu. Sınırları bilinen dünyanın sınırları, devletin çok parasal miktarı tek kişi tarafından tek elden yönetilecekti. Roma tahtı aydınlatıyor, birlikte bir o kadar da karanlık bir yön barındırıyordu: Bu makam kendisine sahip olmak isteyenlere adeta dünyanın faniliğini hatırlatacak şekilde sıkıntılı sonlar sunuyordu. Pek az Roma imparatoru doğal sebeplerden ölmüştü. Çılgın Caligula tiyatrosundan çıkarken, Caracalla da giderirken suikastlara maruz kalmıştı. Sezar en yakınlarda bulunanlar tarafından yirmi üç kez hançerlenmiş, Otho ise bir et kancasına takılarak Tiber Nehri'ne atılmıştı. İmparatorlar onu ne kadar dünya hâkimiyetine talip edebilecek bir kudrete sahip olsalar da tahttan indirilme tehlikesi onu bir kapıda bekliyor. İmparatorlar Yataklarında Ölmez, MÖ 44'te öldürülen Iulius Caesar'dan MS 476'da tahttan feragat eden Romulus Augustulus'a kadar bütün Roma imparatorlarının bu şekilde son anlarına eğiliyor. Bunu yaparken imparatorların ölüm biçimlerinin hayatlarına dair neler anlatacağını da işaret ediyor. Fik Meijer Roma'nın imparatoru, tehlikelere ve tahtı ele geçirmek için birbiri ardına ortaya çıkan aç gözlü rakiplere rağmen çekiciliğini nasıl koruduğunu gösteriyor. İmparatorlar Yataklarında Ölmez, imparatorların kişisel tarihlerini açık bir şekilde anlatırken, aynı zamanda Roma İmparatorluğu'ndaki siyasi entrikaları ve dramaları gözlerine seriyor.Tanıtım Metni