İncirlik Yazı

Belki sonra olanlar olmasaydı gidecek, unutulacaktı bu olay. Sadece Alin'in mızırdanmaları ya da babasının ona soğuk davranmaları. Mumçiçeği olamamış, ne kadar verimli olursa olsun Çukurova'ya eklendiğinde bitmemiş, kendini iyi bir öğretmen olma ve bizi yetiştirmeye, kendince bir hayat yaratmaya adayan annemin yine araya girmeleri, sonraları babam gibi kendi kabuğuna çekilmeleri... Onlar sadece iki kırılganlık sümüğüböcekti, değişen görünseler de hep aynı kalan evlerinde. Yel ve kavurucu, dalgalı ve çarpan, Adana'nın sıcağında, 1995 yılında genç bir avukatın müvekkiliyle buluşmasıyla hikaye başlıyor. İncirlik Üssü'nün gölgesinde, dönüşen şehre 1966'sına savruluruz sonra, sona eren bir acı olaya tanıklık eden bizi yazar Taçlı Yazıcıoğlu. 1983 Haziran'ına geldiğimizde kahramanımız Belgi'nin sözü, bir yaşının saflığı, zekası ve heveskâr gözlem gücüyle alır. Annesi, babası ve ablası Alin ile yaşadıkları Eser Apartmanı'na taşınan bir Amerikalının ve o siyah Converse'li gencin bütün yaşamlarını baştan sona değiştireceğinin henüz ne kendisi ne de diğerleri biliniyordur. Taçlı Yazıcıoğlu ikinci romanıyla, yıldız sarmaşığı gecelerde, incir gölgelerinde, baraj serinliklerinde saklanan kederli sırları, bilinmeyen ya da görmezden gelinen Adana'yı cesur bir naiflikle, hiç yazılmadığı gibi yazıyor. Bambaşka bir Adana romanı, armağan ediyor edebiyatımıza. Tanıtım Metni