İnsan Kurdu

"Nikâh işlerini cumaya kadar sürdürmekdi İbram Usta. Bir kurtarır buluşturmuş, bir hoca aldı. Perşembe gecesi, bir patırtı gürültü, Ali'yle Zeynep'in nikâhları vardı. Sabahtan şantiyeden gelen kirli çıkısı ile yerleştiği arkadan depolayan gerdeklediler. Onlar içerdeyken, Gülizar'la dereler gibi şarap içip sabaha kadar şarkı, türkü toplandılar. Sonra çaldı. Yerini şıp şıp yağmur aldı. Gelin ışık da söndü. Koyu bir karanlık dünyada kaldı.” Çalışmak için kasabaya gelen Ali, yörenin namlı fahişesi Gülizar'ın kızı Zeynep'e âşık olur. Gülizar, kızına kısmet olması, hem de bu kısmetin, yakışıklı ve otantik bir genç adam olması sevindirici. Şükürler olsun, kızı kendisi gibi bir seks işçisi olmayacak, evlenip havlayacak. Hatta bu evlilik fırsatı bilir, kenardaki birikmişini alır, müstakbel damadına verir. Artık fahişeliği bırakacaktır; Ali çalışsın, kızına da kendisine de baksın. Peki, kasabalılar burada mutlu olmalarına izin verecekler mi? Hele ki Gülizar'ın müşterileri, âşıkları… Gülizar ve Zeynep'i, ama en çok da evin erkeği Ali'yi çok zor günler bekliyor. İnsan Kurdu, 19 Ekim-14 Aralık 1958 tarihleri ​​arasında Vatan gazetesinde tefrika edilmiş, 1959'da kitap olarak basılmıştır. Bu dinamik, aksiyonlu, bir film gibi bir roman gibi birkaç defa sinemaya da uyarlanmıştır.Tanıtım Metni