İnsanın Yüceliği Üzerine Söylev

Mirandola ve Concordia kontu Giovanni Pico otuz iki yıllık yaşam boyunca kullanabileceğin koştu. Hıristiyan inancına sıkı sıkıya bağlı olsa da birleştirilmiş tüm felsefe ekollerinin ve dinlerin insanın aynı öze farklı kıyafetler giydirdiğini. Gençliğin de heyecanıyla, Katolik Kilisesi'ne ve tüm dünyaya yepyeni bir barış şifasını benimseteceğim umudundaydı. Bu uğurda tüm dünyanın bilgisinden yararlanılarak ortaya çıkarılarak, toplam dokuz yüz tasarrufunu papaya sunacaktı. Bu sunuma başlarken söylemeye başlarken de bu söylevi yazıldı. Kitapta da anlatıldığı gibi Pico bu işinde hasara uğramış, eserine ait kopyalar yakılmış, bu söylev ise bir bakıma unutulup sonraki yüzyıllarda değer bulmak üzere yedeklenmiş daldı. 20. yüzyılda yeniden ortaya çıkan söylev, ilkin genç bir koruma Kabalacılığı ve çileci mistisizmi teşvik ettiği bir metin olarak değerlendirildi. Ancak Rönesans insanının gelişmesiyle Hümanist felsefenin bu kısa söylemesi ve tüm sesiyle test ettiği anlaşılmaya başladı. Pico, tasavvur ettiği o Kabalacılık kökenli barış ve ahenk formülüni kabul etmemiş, görevinde başarısız olmuştu belki, ancak yaşadığı dönemi bilmeden kısacık bir söylevin içine sığdırmış, gelecek yüzyıllara böyle seslenmişti. Bu söylev, öğrenmenin sınırsızlığını ve evrensel bilgeliğe savaşçılığını ifade ediyor. Pico'ya göre, insan olmak için aklı kullanmak, insanı aşmak için ise aklın sınırlarının durmadan genişlemesi gerekli. Tanıtım Metni