İnsanları Sevmelisin

Erich Maria Remarque'ın tüm dünyada büyük yankı bulan Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok'un ardından yazdığı İnsanları Sevmesin, savaş küllerinin soğumaya yüzleştiği günlerde geçer. Mültecilerin üretimi sürüyor: Sınırdan sınıra kovalanarak geçen bir hayatta, artık hiçbir yerde istenmiyorlar. Sığınmacıların bir türlü “sığınamadığı” dünya, dünya dünyası için de çok tanınmıştır. Adını Kutsal Kitaplarda geçen “Komşunu kendin gibi sev” satın aldığından alan; Herkesin bir gün içinde psikolojik olma ihtimalini hatırlatan, bunca acının aslında “boşa”nın çekildiğini söyleyen, tarihin daima tekerrür etmesinden dolayı endişe veren, tüm bunlara karşın olumlu dillerin vurgulandığı sıcak bir roman İnsanları Sevmesin. Marill bardağını boşalttı. "Kötü bir çağdayız. Barış toplarıyla, bombardıman uçaklarıyla korunuyor. İnsanlık ise, toplama kamplarıyla, toptan ölümlerle. Bütün değer ölçümlerinin altüst edildiği bir zamanda yayınlandığı Kern. Bugün saldırgana 'barış koruyucusu', kamçılanana velanana ise 'dünya düzenini bozan' deniyor. Bütün sürü darı de kova." Tanıtım Metni