İnsanzede

Gurbet içinde gurbeti yaşıyorum. İçimdeki gurbetten, İçinde bulunduğum gurbetin taşınması. Bir gurbeti ayaklarımla, Bir gurbeti kalemle arşınlıyorum. Birinde yolcu, birinde şiirde. Birinde ayak izim, Birinde sözlerim kalır. Kalem son sözü fısıldayıp, Ayaklar son adım attığında, Gurbetten, sılaya taşıyorum. *** Duygu ve sızıntının yayılmasında ve bu aktarımın oluşması ruh halini sağlamada şiir, bir mihenktir. Görünürde kısa ama derinlikten fazla olan bir yol şiiri. Şiiri tercih etmeyen yolculuğun sürprizlerle dolu hikayesi. Bazen yoldaki taş taş değil, ağaç ise ağaç değildir. Herkes aynı yerde, aynı taşı ve aynı ağacı göremez. Bu yolda kimin ne yaşadığı ne anladığı, kendi yolculuğunun nasibidir. Yolun ne verdiği değil, yolcunun ne taşıdığı önemlidir. Yolun kısalığı değil, yolcunun uzun yürümesi önemlidir. Tanıtım Metni