İntihar Ormanı

“ŞİMDİ ANİDEN ÖLSEM OTOPSİ RAPORUMDA BİNLERCE CÜMLE ÇIKAR, SÖYLEMEYİP İÇİME ATTIĞIM. SUSMAK DA BİR ÇEŞİT İNTİHARMIŞ MEĞER.” Düşüncesine dahi katlanamayıp başına gelip öleceğini sandığı, her isteğine alışıyor insan. Dayanamam, ne varsa ayağına yarım numara küçük bir ayakkabıyla uzun mesafe yürüyüşe kadar canını acıtıyor en fazla diyor. Ölümün en onursuz şekli belki de acıya alışmak. Acıya direnmekten bahsetmiyorum. Direnmek, acının varlıklarını kabullenmeyi gerektirir. Oysa alıştığı şeylerin da kanıksarsın. Mücadele yoktur direnmek gibi. Boyun eğersin. Hatta bir zaman gelir, varlığını sürdürmezsin bile. Ben bu acıya alışmak yerine kıvranarak ölmeyi dilerdim. Tanıtım Metni