İpin Ucu

Gereği düşünüldü: Sanığın mahkememizde yargılanmasına imkan olup olmadığı kanısına varıldığında usul kanununun 4820. maddesinin kalmaması görevsizlik kararı verildi. Bu nedenle dosyanın yeterli uzunlukta bir ipe bağlanarak görevli mahkemeye sunulması için aşağıya sarkıtılması için kapı dışında bekleyen mübaşire gerekli talimat verildi. (Işık kararır.) Vüs'at O. Bener'in “sosyo-güldürü” olarak tanımladığı İpin Ucu, bölünmüşlüğü, yabancılaşmayı toplumsal ve bireysel karakterlerde veren benzersiz bir oyun. Hesaplaşmayı cisimleştiren ana karakter iki kişidir ve hem kendisiyle hem düzenlenmiş dalgasını ifade eder: “Kendimi de öldürdüm. Kiminle kavga ediyor ben şimdi?” Zaten insanın şekillendirdiği yapılar arasında ilerleyen bölümler; eğitim, din ve hukuk düzenine dokunarak ipin ucuna ulaşır. Abdi İpekçi Tiyatro Armağanı'nı kazanan ve İstanbul Devlet Tiyatrosu'nca sahnelenen İpin Ucu, zengin diliyle açılan ölüm-yaşam-özgürlük düğümleri üzerinden hem okuma hem seyir zevki yaşatan sıradışı bir yapıt. “Yüzeyde yansıyan ayrıntılarla birlikte ele alma ise 'İpin Ucu', düşünce özgürlüğü çözülmemiş benimseyememiş bir düzende, var olma nedeni 'düşünmek' olan kişinin, tarihsel-toplumsal-ekonomik konumu içinde yaşadığı çıkmaz için tiyatroda yakılmış ağtların bir anlamda en yüreğe oturduğu, bir anlamda da en güldürücü olanıdır.” –Ayşegül YükselTanıtım Metni