İran Seyahatnamesi 10. Yüzyılda Kafkasya'dan Uzak Körfezi'ne Yolculuk 953-955

10. yüzyıl İran coğrafyasına masalsı bir seyahat… Seyahatnameler bir seyyahın kişisel gözlemlerinden çok daha ötesidir. Bir seyahatname okuru, hem o coğrafyada yolculuklar yapılmış olur hem de o coğrafyanın insanını, iklimini, ticaretini, inançlarını, geleneklerini ve diğer özelliklerini keşfeder. dolayısıyla seyahatnameler bir tarih = = tastamam bir rehber kitaptır. Türk tarihinin efsane ismi Zeki Velidi Togan, Abdülkadir İnan ile birlikte 1922 yılında Horasan topraklarına doğru yola çıkarlar. Seyahat sırasında, bir seyyah, edebiyatçı ve doğabilimci olan Ebu DülefMis'ar bin Mühelhil el-HazrecîYenbuî'ninSâmânoğulları döneminde kaleme alınan bir eserini bulurlar: İran Seyahatnamesi(Rihle fî Vasati Asiya). Ebu Dülef, günümüzde İran, Afganistan, Azerbaycan, Ermenistan ve Türkiye sınırlarında bulunan topraklar üzerinde seyahat etmiş, bu coğrafyaların tarihsel efsanelerine, madenlerinden şifalı bitkilere, âdetlerinden yaşadıklarına dek notlarını olağan bir üslupla kaleme almış çok önemli bir seyyah. İran Seyahatnamesi ise yazıldığı dönem coğrafyası ve insanların üzerindeki bilinmeyenzlik bulutlarının dağıtılması ve bir süre sonra bölgesel kurulacak Selçuklu hakimiyetinin vaziyeti hakkında çok kritik ipuçları verme açısından başvuru niteliğindedir. Türkçeye ilk kez kazandırılan bu eser, genç tarihçilerimizden Serdar Gündoğdu tarafından taranmış, bunun yanı sıra Ebu Dülef'in verdiği bilgilerle diğer önemli seyahatnameler karşılaştırılmış, ilave notlar eklenmiştir. Tarihin, coğrafyanın ve seyahatlerin buluştuğu bu kitap, mercek kaydının çok az olduğu, adeta bir geçmişin bilimsel bir aydınlığa kavuşması yolunda bir nadir kaynak çözümlerinde masalsı bir hikaye. Tanıtım Metni