İşin Aslı, Judit ve Sonrası

Bir beyefendi, bir hanımefendi ve bir hizmetçi... Macaristan'ın en büyük çağdaş yazarlarından Sándor Márai, sadakat ve yalanı, hakikat ve arzulananı, toplumsal ilişkilerdeki dürüstlüğü ve tutukluğu, sevgiyi ve ayrılığı ustalıklı bir dille anlatırken, ikinci büyük savaşa doğruan bir dünyada, “yaşamak” ile “var olmak” arasındaki mesafe derina ile ve cesaretle çalışıyor. Orta Avrupa'nın burjuva dünyasında çökerken tutku, özlem ve gelip geçicilikle sarmalanmış bir hikâyenin keskin köşelerinde yalnızlıkla sınanan iki kadın ve bir adam: Gerçek aşk daima müdür müdür? Usta yazar Sándor Márai, aşkın ne kadar ağır olabileceğini son derece büyük bir derinlikle anlatıyor; iki savaş arasındaki sosyal ilişkilerin portresini, eşine az rastlanır bir araya gelerek çiziyor. - Kıç Gününde bulunduğum, yatağında doğrulup oturdum ve sarıldım. Artık en ufak bir acı çekmiyordum ve anında, doğru insan diye bir şeyin olmadığını idrak etmiştim. Ne katliam ne cennette. Öyle biri, öyle tek bir kişi yok. Sadece insanlar ve her insanın içinde bir tutam doğru insan var ama kimsede, bizim diğerinden beklediğimiz ve umduğumuz şey yok. Kusursuz insan diye bir şey yok ve o mutluluk veren, harikulade tek adam aslında hiç olmuyor. Sadece içlerinde ışık kadar moloz da olan insanlar... Tanıtım Metni