İstanbul Buradaydı

"Ben mi tablonun içine girmiştim yoksa o mu kendi gücünü taşıp beni kapsamıştı? Hangisi vardı, şimdi de bilmiyorum; sadece tek bir çevremdeki her şey, pazara, pazarcılara, meyve, turp ve ıstakozlara, gözümün değdiği her şeyle hakimiyetin ve bu egemenliğin gücün geldiğinin bilincindeydim." Ele alınan ürünlerde bozulma binbir emekle inceleyerek “gerçekten” eleştirilir, bu nedenle de edebiyat çevrelerince pek sevilmeyen eleştirmen İskender, bir uyandığında bazı şeylerin farklılaştığı sabahı görür. Hava farklı ise; ezici ağırlığı ve kokusu tuhaflıkla canına kast eder gibi bir hâli var ki bu rahatsızlığa sahip olan tek kişi de kendisi gibi görülüyor. Ezbere'in bildiği caddelerde gelişim, eşi ve oğlu da dahil olmak üzere çevrede herkesin yabancı hissetmeye başlar kendini. Hayatında “katısı olan her şey buharlaşırken” hayatta kaldığını kanıtlamak istercesine bir tabloya tutunur; Sicilya'da bir enginar tezgâhından alınan bu resim, en önemli meselenin hâline gelir. Elbette salonun ortası öylece dururken, kapkaranlık yabancının kim ya da ne olduğunu anlayabilmek için farklı bir hikayedir... Ersan Üldes'in uzun bir aradan sonra kaleme aldığı bu roman, Gogolvari bir mizah ve karanlık kahkahalarla örülü, unutulması oldukça zor bir eser. Tanıtım Metni