İstanbul Maviyken

Hiç Kimsenin Kenti'nin yazarı Tolga Gümüşay'dan büyüleyici bir İstanbul başyapıtı… Beyoğlu'nun serüvenci ruh hali, Kumkapı ve Kadırga'nın alçakgönüllüğü, Boğaziçi'nin baştan çıkarıcılığı İstanbul'un mavisinde eriyor, okurun ruhu ısıtan bir görünüme dönüşüyor. Kitabın ana karakteri Konstantin'in de ifade ettiği gibi, "Sanki bu şehir karlar altındayken, insanın kulağına hayatın nefesini fısıldayacakmiş gibi gizemli bir şekilde giyiniyor." Rum Vasili, alnında rakı kadehiyle "O Çi Çorniye" söylüyor... Barones'in notaları Tarlabaşı sokaklarına kar taneleri gibi düşüyor... Agop Bey sakasının hüzünlü cıvıltıları sırasında çayları tazeliyor... Mucit Kadir son ve en büyük icadı üzerinde harıl çalışıyor... Denizkızı kadar güzel Bella tavan arasında Chagall'ıdıracak resimler yapıyor... Lale Hanım'ın dansözlük antremanını pavyona çeviriyor... Ve 20. yüzyıl İstanbul'unun büyüleyici yaşantısı, Konstantin'le birlikte okuru da usul usul ele alıyor. İstanbul Maviyken dili, müziği ve sarıp sarmalayan atmosferiyle okura kendini adeta mavi camdan bir kar küresinde hissettiriyor.Tanıtım Metni