İstisna Hali

Bu irdelemenin amacı -“içinde etiketlemek” istisna halinin aciliyetinde- zamanımızın bu tam anlamıyla gücün gizemine yön veren kurmacayı gün ışığına çıkarmak. İktidar sandığının/lahtinin saklandığı şey, istisna halidir; ama bu, temel olarak hukukla ilişkiz bir insan eyleminin yaşamla ilişkisiz bir normla karşı karşıya geldiği boş bir uzamdır. Bu, boş merkeziyle, makinenin etkili olmadığı anlamına gelmez; Buna rağmen, devam etmediğimiz şey, kesin olarak, bu makinenin I. Dünya Savaşı'ndan başlayarak, faşizm ve ulusal sosyalizm boyunca, kırılana kadar neredeyse aralıksız olarak işlemeye devam ettiğidir. Aslında istisna hâli bugün azami seviyeye ulaşmıştı. Böylece, dışarıda uluslararası hukuk göz ardı edilerek, içeride ise kalıcı bir istisna hâli yaratarak, hukukun uygulandığını ileri süren bir şiddet rejimi, cezaya bakılmaksızın hukuk normatif yönü yok sayılabilir ve ona karşı çıkabilir. Hukuki yaşamla ilişkisizliği ve yaşam hukukuyla ilişkisizliği içinde bulunmak, onlar arasında insan eylemi için bir alan açmak demektir: Bir zamanlar kendisi için “siyaset” adını talep eden bir alan. Siyaset, en iyi durumda -tuz hukukuyla müzakere etme gücü çözülmediğinde- kendini kurucu güç (yani, hukukla ilgili kuran şiddet) olarak algılamak amacıyla hukukla kirlendiği için sürekli bir gerilemeye uğramıştır. Oysa aslında siyaset, şiddet ile hukuk arasındaki bağı kesen eylemdir yalnızca. Ve ancak bu şekilde açılan uzamdan yola geçiş, hukuk, istisna halinde onu yaşamanın sahip olduğu düzenin devre dışı bırakılmasından sonra olası bir kullanım ile ilgili soruyu sorma olanakları olacaktır. O zaman, Benjamin'in “saf” bir dilden ve “saf” bir şiddetten söz ettiği kapsamlı “saf” bir hukukla karşımızda bulacağız. Zorlayıcı olmayan, ne emreden, ne herhangi bir şeyi yasaklayan, yalnızca kendi kendini söyleyen bir söze, bir amaçla bağlantılı olmaksızın yalnızca kendisini gösteren saf araç olarak bir eylemin karşılığı gelecektir.- G. Agamben Tanıtım Metni