İtiraf Mevsimi

İki çay söylemiştim. Garson “İsterseniz sizinkini getireyim, diğerini gelince gelirim, soğumasın.” dedi. O da Yusuf'un biraz sonra yoksulluk zannediyordu: “Siz ayarladığınız de ölüler soğuk çay da dahil!” “Efendim, anlayamadım?” “İkisini de ayarla.” Masanın üzerine tam önüme ağaçtan bir çiçek düştü. Açık pembe rengiyle tozpembe hayallerime yağan kurşunu fısıldadı kulaklarıma. Yaşam dediğimiz; Nasibimizin vaktine esir, bir çiçeğin ağaçtan kopup yere düşene kadarki zaman dilimi. Zaman geçtikçe, yarım kalan düşlerine pembe hayallerine geçilmiyor. Acı çekmiyor bir başına kalışına. Dünyaya bakış açar, açmaz kaderi olabilir bir can... Cevaplarını bulamadığı sorularla yaşama tutunan bir çocuk... Sevdasını karanlık bir gecede kaldırım taşlarında bırakan bir genç kız... Yıllarca saklanmış sırlar... Bu sırlarla yıkılan hayaller, umutlar... Ah zaman!.. Gün olup olmayın gün olup henüz olmayan zaman... <img src = "https://s3-eu-west-1.amazonaws.com/dia/kitadagitim/ckeditor_assets/pictures/53/content_1_original_original.jpg" alt = "Tanıtım Metni" height = "15" width = "15" ><font size = "1" color = "white">Tanıtım Metni</font></img>