Kabadayı Stavris'in Hikayeleri

19. asrın bu Yeni Babil'i olan İstanbul halkını bütün milletler şekillendiriyordu. Eskiden nadiren de olsa yaşlı dilenci kadınlar da düşerdi buraya. Çoluğu çocuğu olmayan bu ihtiyarların çoğu ondan bundan kalma en sefil elbiselerin içindeydi: Pantolonlar sökük, ceketlerin her yanı yamamalı, gömleklerse –o da varsa elbet– yırtık pırtık olurdu. Ola ki paltolu birini görürsen de üstündeki çuvali bezi gibi eriyip giderdi. Kimisi yatacak, kimisi gibi kokar, kimisi de traşsız olacaktı. Ama bazen aralarına biraz daha insan gibi giyinebilmiş bir-iki kişi de düşmüştü. Lakin çocuklar, fiyatlar, küçük bedenlerini doğru dürüst saracak elbiselerden mahrum kalırlar, sadece üstlerine kıyafetleriyle tutturdukları paçavralar içinde yaprak gibi titrerlerdi. Ekten bu bedbahtların çoğu ya açlıkları sözde bastırılmış ya da günler açık halde dolaşırdı.Kabadayı Stavris'in Hikâyeleri, 19. yüzyıl sonu İstanbul'un önemli külhanbeylerinden biri olan Stavris'in geçişleri kayıt yerinde duruyor. Yunan ve yazar Panos Çelebis'in yaşlı bir akrabası olan Stavris'ten dinlediği anı ve hikâyeleri yazıya geçirmesiyle gün dünyasında ortaya çıkan kitap, okura dönem İstanbul'una, günlük yaşam ve oluşumla ilgili çeşitli anlatılar sunuyor.Tanıtım Metni