Kaderin Kurbanı

"Bu uçurum beş yıl önce benim sonum olmuştu. Her zaman okyanusun çığırtkanlığını yapıyordum. Gece de bitiyordu; çünkü gündüz de hep yağmur, hep fırtına vardı... Sonra Leyan'ı ışık yaptım. O Gece'ydi, bense, Ay'dım." Yafes çekinerek eli uzatıp Sidre'nin elini sürdürdü. "Sonra sen girdin karanlık dünyama. Beş yıl sonra bir yıldız kaydı. Ama Gece'de, Yıldızlara yer yoktu. Gece'nin sadece Ay'ı vardı. Ve Ay, Gece'yi korumak adına Yıldızdan kurtulmak zorundaydı. Ama sonra fark etti ki o Yıldız'ın amacı, Gece'ye zarar vermek veya Ay'ın yeri almak değil, Ay'la beraber Gece'yi aydınlatmaktı... Gündüz'ünde Güneş olmaktı... Yüreğini ısıtmaktı... Umudu olmaktı..." Sevdiğine baktı. "Bir zamanlar ağlattıkları şu gözlerin uğruna... Gözyaşlarımı silmeye, dostumu yeşertmeye ve kapılarımı açmaya hazırım..." Bu defa ellerine dayanıklı açık kumral saçlarına yükseltildi. "Bir zamanlar çektiğim saçların aslında her teli benim özgürlüğüm, benim dostum..." İki eli şık yanaklarına yerleştirdi. "Bir zamanlar tokat attığım yanakların aslında benim gülümseme sebebim... Ben Yıldız olayım, sense, Ay ol! Beni affetmesen de, gecemdeki Ay ol! Hikâyedeki Güneş ol! Abis'in Güneş'i ol!"Tanıtım Metni