Kadıdan Hakime

Siyasal iktidar değişimiyle birlikte yargı kararları kısa sürede nasıl değişebiliyor? toplumsal egemenlik, siyasal iktidar, günlük politik davranışlar açısından kısa aralıklar ve birbirlerinden çürüten kararlar nasıl verebiliyor? Bağımsız ve bölümlerde olduğu gibi dillerden düşmeyen yargının parametrelerinin manipüle edilebilmesi ne şekilde gerçekleşebilir? Hakimlerin ve savcıların iktidarın iradesi ve idaresi nasıl mümkün oluyor? Bugün Hâkimler Savcılar Kurulu, yargının üstünde mutlak güç konumunda, hakimlerin üzerindeki otoritesini hangi araçlarla tesis ediyor? Türkiye'deki yargının gerçek anlamda anlaşılması için tüm bu soruların ve fazlasının cevaplanması gerekiyor. Uzun süreli yargı pratiğinin içinde olan, hukuka ilişkin, yerel ve farklı bir bakış açısıyla gelen Muzaffer Şakar, Osmanlı'dan Cumhuriyet'e aktarılan ve yol boyunca devam eden süreçte hakimlik mesleğini yolcusunu uzaktalı biçimde ele alarak bu soruların peşinden gidiyor. Osmanlı'da kadılık, Cumhuriyet döneminde hakimlik teşkilatının inşası ve yürütülen biçimine ilişkin bilgi, mevzuata ve uygulamalara değinerek yargının öteden beri süregelen bürokratik özelliklerini ortaya koyan Kadıdan Hâkime, hukuktan ziyade devlete; adaletten ziyade bürokrasiye göre hizalanan yargının seyrini gözler önüne seriyor. "(…) karar verme süreci ve norm arasında gerçekleşen bir süreç olmaması, hakimin ne 'yasanın dili' ne de gerçek 'kanunun koyucu' olarak niteleneceğini anlayacaktı. Hâkim, ne hukuk normuna anlam kazandıran, ne de hukuki ne olması söyleyen kişiydi. Hâkim, hukuk normunu muhafazala, hatta daha basitiyle dava hesaplaması için gerekli ücret ve ilgili evrakları ödemekle yükümlüydü. Sadece norm değil, sadece de için verilidan Metni