Kadim Düşünceler

Şiirlerinden yaptığı çevirilerin İngilizcede ilk kez yayımlanmasının (Gitanjali, 1912) ardından bir edebiyat fenomeni haline geldi 1913'te Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan Rabindranath Tagore, bunu izleyen dönemde önde gelen Avrupalı, Rus ve Latin edebiyatçıları tarafından çeşitli dillere çevrildi ve geniş bir okur kitlesine ulaştı. Şiirin yanı sıra edebiyatın hemen her türüne yapı veren Tagore, Avrupa, Amerika ve Asya'da yaptığı geziler sayesinde önemli entelektüel dostluklar kurdu, konferanslar verdi, böylece 1930'ların sonuna kadar uzanan bölgede geniş çapta bir etki yarattı. Tüm bu çabalarında yazara yol gösteren, yılmadan savunduğu “dünya kültürü” anlayışı ve “Hindistan'ın kendi kültürünün en iyi şeyleri sürdürme sorumluluğunu ve öğrencilerin en iyi ürünleri kabul etme hakkı”na bilinçli oldu. 1921'de yayımlanan “Kadim Düşünceler”, Tagore'un anlayış anlayışını yansıtan Yaratıcı Birlik, Benlik ve Sādhanā gibi yapıtlarla aynı çizgiden, felsefe ve mistisizmin iç içe geçişli parlak parlak bir yapıt; Yazarın kadim ipucularından süzerek insanlığa “yadigâr bıraktığı” bir düşüncelerin toplamı. Yüz yıl öncesinde erişilen bu ses, günümüzde de güçlü bir şekilde yankısını buluyorTanıtım Metni