Kadim Şehir Antakya ve Bin Yılın Depremi

Yaşamayan bilmez. Bütün yaşamlarınız bir film desteği gibi gözlerinizin önünden geçer. O an ağzınızdan sadece "Allah'ım yardım et!" Sözleri yayınlandı. Gün aydınlanıyordu. Şehrin özellikleri yüzü daha belirgin olarak görünmeye başlamıştı. Deprem, yaşlı, genç, çoluk çocuk dinlememişti. Cesetlere baktığınızdan emin olun. Yıkıntılar arasında, kollar, yükler göze çarpıyordu. Sanki yerden bir canavar çıkıyormuş gibi önce ağır bir uğultu sonra çalmaya başladı. Karanlıkta tavana baktım, avize sallanıyor. Yatağım beşik gibi önce yerinde sallandı, sonra karşı kayıt doğru sanki altında raylı teker var gibi sağa sola yola çıkmaya başladı. Artık toparlanıp eski haline getirilemeyecek taneleri dağılmış bir tespih şeklindeydi. Bizi kişilerin adına yaşam adına o ip, üstümüzden ellerini çekmişti. Herkes ve her şey yalnızca kendi kaderinin kabuğuna çekilmiş, aynı evin, aynı binada, aynı şehrin farklı köşelerinde bir bilinmezliği yaşıyordu. Tanıtım Metni