Kadınlar, Ambarlar ve Sermayeler

Kadınlar, Ambarlar, Sermayeler kitabını antropoloji ve iktisadın kesişiminde önemli kılan nedir? Hiç kuşkusuz, teorik ve ampirik ayaklar güçlü bir çifte köprü kurması: bir yandan, kendi kendine yeterli yönetim topluluklar özelinde üretim ve üreme ilişkileri arasında (Birinci Bölüm), diğer yandan da bu birimlerde üretilen/yeniden üretilen emek gücü ve artı emeğin mevsimlik göçler kapitalist sistem tarafından hem artı değer hem de emek rantı sömürülmesi ve modern kölelik formları arasında (İkinci Bölüm). Geçimlik besin üretimi ve parçaları yeniden üretim gibi, insan faaliyetinin en bütünleşme yönlerinden eden ve hiçbir manada diyalektik materyalizmin ve yaratıcı örneklerinden birini sunan C. Meillassoux, Lévi Strauss'un dayanıklıcılığının keskin bir eleştirisine giriyor. Kadın, esnekci antropoloji dahilinde sadece bölgesel ittifak mübadelelerin konusu olarak ele alınırken, burada bir üretim ilişkisine dönüşmüş üreme ilişkilerinin, babayanlı soy ilişkilerinin üreme üreme fonksiyonunce aranan, el konulan, boyun eğdirilen bir şekil; eril bir kolektif siyasal girişimin nesnesi olarak ortaya çıkar. Bu açıdan bakıldığında, Kadınlar, Ambarlar, Sermayeler, Marksizm ile uzlaşabilecek bir feminizm ve feminizm ile uzlaşabilecek bir Marksizm için, genel olarak toplumsalın ve sömürünün karmaşık katmanları birleştirilerek naif olmaması gereken bir teorinin yapılması gibi, iyi tasarlanmış bir başlangıç ​​noktası teşkil eder. Tanıtım Metni