Kafdağı Masalları – Altın Boynuz

Bir varmış bir yokmuş. Yıllar önce bir küçük kasabada sevimli mi, sevimli, tatlı mı, tatlı Küçük Ömer kendisinde bir çocuk vardı. Bu çocukların hepsini sever, herkes tarafından sevilirmiş. Tan yeri ağarmadan kalkmayı, doğuşunu izlemeyi çok severmiş. Yine de böyle bir gün erkenden kalkmış. Çapasını omzuna atmış, tarlanın yolunu tutmuş. Eski lastik ayakkabılarıyla patika yollarından koşuyor gibi gidiyormuş. Güneş doğmadan ırmağın olgunlaşmak istiyormuş. Bir ara başını kaldırmış. Ufka bakmış. Güneş neredeyse doğacakmış. Bütün gücünü toplayıp koşmaya başladı. Böğürtlen ağaçlarının geçmişi geçmiştir. Küçük ısırgan otlarının üstünden hoplamış. İlk söğüt ağacının yanına vardığımızda ırmağı görmüştüm. Çok sevinmiş. Pırıl pırıl pırıl akan ırmağın etrafındaki ağaçlıklarda binlerce kuş, ötüyormuş. Sanki üretimin doğuşunu kutluyorlarmış. Söğüt akışının ırmağının akıntısına kapılarak titreyişine maruz kalana kadar güzelmiş. Tanıtım Metni