Kafdağı Masalları – Güvercinlerin Dili

Bir varmış bir yokmuş. Develer tellal iken pireler berber iken ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken Çamlıbel'in eteklerinde küçük bir köy varmış. Köydeki çocuklar güle oynaya okula gidip geliyormuş. Gel zaman git zaman yaprakları sararıp solmuş. Güz gelen geçmiş. Kış gelmişti. Dağları, kirleri doldurmuş. Bahar gelmiş, onun yeri çiçeklerle dolumuş. Derken yaz tatili gelip çatmış. Çocuklar, tatil heyecanı ile karnelerini yaşamışlar. Evlere dağılmışlar. Çocukların bir kısmı Evliya Çelebi'nin: “Havası güzel, dört taraftaki akarsuları olan bostan ve bahçeleri, her biri bir cennet bahçesine benzer. Bülbüllerinin ötüşü insana ferahlık verir...” diye tarif ettiği Tokat'a devam ediyor. Tanıtım Metni