Kalfa İle Kıralıça

Melo Abla, aslen Çanakkaleli, Frig-Aiol melezi idi. Melezliğinden dolayı Melo ismiyle anılırdı. Kalemle çizilen güzel bir yüzü, göreni sakinleştiren bir gülüşü vardı. Gözleri simsiyah, kara zeytinler gibi serbest bırakılmıştı. Parıltıyı gördüğünüzde Melo'nun içinde başka biri daha olduğu hissine kapılırdınız. Siz o his kaplanmış gider iken, içindekilerin sonuçları. Boş gezenin boş kalfası A. Hermesi Bey, nam-ı diğer Çarşılı Deli Abbas, bir öğle zamanı Teşvikiye Camii avlusunda, ayağında uzun, çayır çayır kırmızı eteği, platin sarısı harap saçlarıyla bankta oturan kıralıçasıyla karşılaşır ve hikayemiz başlar. Kalfa'nın, üfür üfür ip diz tekniği ile bu serbest eser, Filiboğlu İskender Bey'in maceraları ve dünyası üzerinedir ve dallanıp budaklanarak, Çanakkaleli Melahat'a kadar uzanacaktır. İlhami Algör'ün, hikaye kahramanı/anlatıcısı bu kez de tarihin sayfalarında geziniyor, tabii ki yine bir kadının, kıralıçanın bakışları nezaretinde. Tanıtım Metni