Kalk Yerine Yat

Babamın nerede olduğu belliydi, bir akşam valizini çekip çıkmamıştı. Hala da Bağımsız. Belki ölmüştür.Ölmediyse de kendi bilir, biz onu öyle bildik. Annem günlerce evden geçmeyecek. Kocası onu terk ettiği için kendinden utanıyordu. Onu teselli edebilecek, akılda kalacak kimsemiz yoktu. Babamın gidişinden bir hafta sonra dolapta yiyecek hiçbir şey kalmadı. Hiçbirimiz ne diye düşünmedik. Düşünmenin nasıl bir şey olduğunun görüldüğü. Düşünmenin ne olduğunu bilsek babası da düşünürdü, ben olmazsam ne yapar arkamdakiler der, gitmezdi. Arkadakiler demek ki bilmiyorlardı. Düşünmenin sadece kendine yanmak olduğunu sanıyorlardı. Babamın kendi hayatlarını kurtarmak için basıp yaşadığı, annem de evde kendine yanıyordu. Şermin Yaşar'dan sağda solda uyuyakalmaktan uyuyakalmıştı, günün birinde uyanıp bulunduğu yerde insanların sıradan ve bir o kadar da olağanüstü öyküleri…Tanıtım Metni