Kalküta

Ölü çiçekler dirildiTapınağın tüm beşikleri ıslandıGri elmalarla mumyaladılar prensiBöğründeki dövmeyi öpüp, okşadılarGövdesinden yemişler döken ağacın,Tepesine büyürler.Sarı sarnıçtan su içen her kadının kemerlanlara attılar.Ölü ile uçtu.İki at girdiyaKişnemeleri beşikleri kuruttu.Samanalar yürüdü öndenBellerinde mandarinleri.Ellerinde; şankha, tanpura, şehnayi, sitar…Kanatlarına inci dizilmiş turnayı vurdular,Şekere, safrana buladılar.İki çocuk yoka çekildi.Ağaç yalazlara teslim etti, kendini.Kalküta'yı yanık sedef kokusu kuşattı.Ölü düşüş, düştü. Tanıtım Metni