Kalp

Yazı yoktu ama o vardı.Tekerlek icat edilmemişti ama o yerli yerindeydi.Dünya yaratılmamıştı ama o kasılıp gevşiyordu.İnsan henüz cennetteyken onunlaydı ve Küçük her şey de sevgi, aşk, vefa, iyilik, şükür, hamd, dostluk gibi erdemler üzerineydi…Adem ata onun dinleyip arzunu azaltma gücü kırılmasaydı belki de yolu tövbelere, kırılmalara ve umutlara hiç evrilmeyecek; yayılmalar ve genişlemeler, arınmalar ve kirler, yangınlar ve donmalarla hiç kuşatılmamıştı.Şimdi?Aşk ve nefret, iyilik ve kötülük, saadet ve keder, iman ve inkâr... İnsana insan olduğunu artık kökünden hissettiriyor. Bazen normal, bazen karanlık; gören göz veya işiten kulak bazen… Göğüs kafesinde ahenkle her büzülüp isteğimizi içten içe hızla değiştiriyor ve hâlden hâle döndürüyor.Bud-dub... bud-dub… bud-dub…Sendeki durmadan ters-yüz oluşumu bile ile birbirine bağlanırük: “Bir şeyleri bir başka yöne çevirmek; renkten değişen giriş, kararsızlık, dönüşüm ve değişim = KALP.”Kalbe süt ne varsa…İskender Pala'nın her yetkin kaleminden…Tanıtım Metni