Kam Ana

Herkes arar… Ayrı olduğunu, yardımın yanında… Kimi memleketini, kimi yârini, kimi düşlerini, kimi çocukluğunu, kimi evini, kimi köklerini, kimi dermanını, kimi kendini…Derde düşer, düş dertlenir. Derdi dermanı, sırrı ayanı olur sonra. “Bulanlar ancak arayanlardır” derler ya; ondan bu yola. İlk kitap Kam Ana -Kadimden Bugüne Masallar- ile başladı. Sözle örüldü. Zamanda olan ve hep yaşayan sözle. Sözün ilk sahibinden satın alınması kutu ışığıyla yoklandı izledi, seyre düştü. Kam Ana -Udagan'ın Yolu-'na… Bulmaya… Memleketi, yâri, düşleri, çocukluğu, evi, soslar, dermanı, kendimizi… Seyir içinde seyre, “ben” içinde bir “ben”e giden yolculuklar gâh çıkarılan gökyüzüne gâh indirdi yerden. Âlem içinde âlevme, bir içinde deryaya, ummandaki yek ahenge kapıldı yolculuklar. Hepimiz ararız… Bulduklarımız, niyetlerle örülen yolların sonucu… Vuslata ermek için, düşme zamanı…