Kambur Balina

Denizin ortasındaki dinginliği bozulmadan, beni ürkütmeden sudan çıkmıştı. Sessizceydi ama sinsice çıkışı yoktu. Birkaç saniye kadar baktıktan sonra, korkup korkmadığım bakışlarında sezmeye çalıştım. Korkmadığımı anlayınca daha da yanaştı. Çekingen ve temkinli bir ses tonuyla “Merhaba” dedi. Korkuyordum ve bilmiyordum. Bunu ona belli edip onu cesaretlendirmek için, ya da gösterildi, belki de sadece gururum yüzünden, güvenli ve rahat bir ses tonu ile “Merhaba...” diye karşılık verdim, “Burada ne şey var?” diye de ekledim. Sonra o ne kadar uzun süreceğini hiç tahmin edemeyeceğimiz muhabbetimizi başlatan cümleler dökülmeye başladı. Ağzı oynamıyordu, duyabiliyordum, konuşuyordu! Gökhan Sevim, zihnî karışıklıklar ve çıkışlarla dolu bir kahraman, olağanüstü olağanüstü bir şekilde işleyip, okuru sık sık parçalara ayıracak bir kurgu yaratıyor. Kambur Balina, teğet geçen bir günlük, güneliğe teğet geçen bir roman... Tanıtım Metni