Kapak Kızı

Karlı bir kış günü, Ankara'dan İstanbul'a giden bir trenin yemek vagonu. Birbirini tanımayan üç kişi; bankacı Ersin, radyo programcısı Selda ve yemekli vagonun garsonu Bünyamin. Kapak Kızı, işte bu üç kişilik roman. Ama aynı zamanda orada olmayan bir başkasının; Ayın Kızı Şebnem'in yayınladığı bir dergide çıplak fotoğraflar. Trenin seyahatte kaldığı, bir yolcunun öldüğü bu uzun yolculuklarda, roman kahramanları, mutlu, Şebnem'in fotoğrafları boyunca yüzleşirler. Ancak bu zihinsel yüzleşme giderek kimin kimi yargıladığı belli olmayan bir hesaplaşmaya dönüşüyor. Ayfer Tunç, ilk kez 1992 yılında yayımlanan Kapak Kızı'nı 'zemin aynı zemin, inşa aynı inşa' olmak kaydıyla yeniden yazdı. Roman, biletlerin açıklığı, kahramanlarını farklı değiştirenler bir travma olarak ele alıyor. Aile, hayat, aşk, aşk, güzellik ve ahlak kavramlarını, alışılmış yorumların tuzağına düşmeden işliyor. Bundan ikiyüzlülüğe, anıların masumiyetinden yaşanan gerçeklere yönelik soruları kuşattığı bu roman, aslında bütün bilgileri içeren tek bir soru soruyor: Kim daha çıplak?Tanıtım Metni