Kapatma Kapıyı Aralık Kalsın

Uzaklaştıkça, engeller nasıl da küçülüyordu. Ardında, ufukta yitenler el sallıyordu gün ışığı saçan yüzleriyle o gün sessiz kaldı şehir? Ne bir çiçek ne bir kuş ne rüzgar... Varlıkla yokluk arasında su-len katledilmiş bir yaşam hüznünü mü taşıyordu bulutlar? Maddi çaresizliğin ortaya çıkması ürkek bir daha tutabilecek miydi bu düşün ellerinden? Bulanık zihninde düşünceleri birdirbirdir, pireler gibi sıçrıyordu gidişlerden. Yanındaki ses, telaşla elma bahçesinde-rinde geziniyor o duymuyordu. Yumağın iki ucunun da kendisinde olduğunu bilmesine rağmen düğümlerden bulamıyordu, diğer ucu, iç sesi, 'iyi değilim' diye bağırıyordu. Bunca gel-git arasında kaybolmuşken anında bire bıçak gibi kesip attı bir ses, bulunabilir.Tanıtım Metni