Kapımın Önü Uzay

"Etrafına bak Akoğlu. Denizde yürüyen, ağaçtan sokak lambaları var ve ben onlara rağmen yeşil bir ağaç; boğulabilen bir insan olarak kalmak istiyorum." Arkadaşının sırtını sıvazladı. Onun kendisini anlayacağını biliyordu çünkü. İçi rahattı, daha rahat olması için rahatlamıştı. Gülümsedi oğullarını söylemeden önce. “Çünkü büyümek... Hissetmek istiyorum...” İki arkadaş yollarına daha hızlı adımlarla devam ettiler. Parkın süresince yaşadıklarında sola dönenler. Akoğlu, geri döndüklerinin yolunu bilmese de. “Gidecek yeri olmayanların yolu!” Hiç düşünmediniz mü en mutlu olabilirsin hangisinden? Peki o anı tekrar yaşama olsaydı? Tekrar, tekrar, tekrar… Gezegenler arası bir şekilde hazır olun. Tekrar, tekrar ve tekrar... Unutmayın, hiçbir şey imkansızdır…Tanıtım Metni