Kar Topu

Duraklar hayat evreleri gibi uyumlu Sema'ya. Duraklayan birilerini alan bir şeyler tramvayda kalıyordu. insanların insanları gibi. Onlar da onun çevresinde kendilerinden bir şeyler bırakıyor, yeni şeyler ediniyorlardı. Hep bir dolup boşalma yaşanan bir süreçti hayat. Yükleri doğru zamanda bırakıyordu insanları rahatlatıyordu. Çok doldurup, hiç boşaltmadan geçen yaşamlar yükü artıyordu. Artık oturacak yerde kalmayan araç gibi kalplerde yükten başka bir şey kalıyordu… Çünkü insan hep en izlemeni suçlamakta oldukça mahirdir. İlk kaybedilen, ilk feda edilen nedense hep en yaygın, hep bize en değer veren oluyordu…Tanıtım Metni