Karamuk

Karamuk Ömer Faruk Tabar Annesiyle altlı üstlü oturan yalnız bir adam. Adı Çınar mı, Hasan mı, Karamuk mu belli değil. Evliliği şiddeti, bipolar. Aynadaki sureti kendi aslında habersiz. Kelimeleri kusan bir kadın ayakta duruyor. Konuştukça mideyi bulandırıyor. Arka koltukta başka sınıftan bir canlı oturuyordu otobüste. insanların aynadaki oranları saniye başı değişiyor. “Kahve olmak güzel, süt olmak da öyle. Ama sütlü kahve... Rezalet!” Karamuk, varoluşu sorgulayan, Kafka'nın şapkasına dokunan, yeni ve konuşulan bir 'dönüşüm' hikâyesi. Önü çiçek ışığı, arkası zifirî... Tanıtım Metni