Karanlığın Rengi

Ona göre dünyadaki ilk gelişme yoktu, daha önceki gelişmelerde hayatıma karışan insanlar görüyordum. Hemen küçük bir test taraması: Rüyamda uçtuğumu gördünüz mü? Görüyor ama kollarımı kanat gibi çırpmıyordum, kuşlarınkine benzer bir uçma değildi bu. Önce koşup hız kazanıyor, sonra sıçrayıp dizlerimi büküyor ve havadayken iki ayağımı bileklerimden tutarak, bir biçimde biçimlendirilmişta dizüstü dururken, yerden çok da yükselmeden uçuyordum. Tamam işte, dedi ki, sen daha birkaç kez önce dünyaya gelmişsin, ama bu oğlun, bir daha gelmeyeceksin. Gülmüştüm tabii. İnanmadığımı anlayınca o da gülmüştü. Uyumadan önce kitap okuma alışkanlığını bıraksam iyi olacak. Karanlığın Rengi, hayata farklı bir perspektiften bakanların, yorulanların, usananların, düşle gerçeği karıştıranların öykülerini gün yüzüne çıkarıyor. Öykünün çok da yardım etmediği, her şeyin hemen yanı başımızda olup bittiği gözlerin önüne seren Cemil Kavukçu, okuru yine bir anda o bilinen, sade ve heyecanlı bir dünyanın ortak noktası.Tanıtım Metni