Karanlık Odada

Brian Dillon'ın ilk kitabı Karanlık Odada, belleği gerekli gereksiz her nesnenin istiflendiği bir mekan olarak tanımlayarak geçmişin karanlık koridorlarında dolaşıyor. Beş yaşındaki annesini, beş yıl sonra babasını kaybeden Dillon, yıllar sonra yaşadığı bir yetinin ardından özgürlüğüne dönüyor: Bu ev artık yalnızca dört duvardan ibaret değil, aynı zamanda bir anılar ve galerisidir. Dillon, bellek ile mekân arasındaki derin bağları keşfederken Baudelaire'den Barthes'a, Proust'tan Bachelard'a, Berger'dan Benjamin'e pek çok düşünürü de bu içsel kaynaklarını dahil ediyor. Evler, eşyalar, fotoğraflar, bedenler, yerler... Geçmişteki sessiz tanıklarıyla bir tür yas değiştirirken ailesinden ve kendisinden geriye kalan kalan işlemleri topluyor, parçalıyor, yeniden birleştiriyor ve belleğin labirentinde kayboluyor. Karanlık Odada, bireysel bir yas anlatımının yanında, belleğin doğasını ve geçmişle kurduğumuz kırılganlık bağını sorgulayan sarsıcı bir bellek kazıması niteliğindedir. Ev, annemin her zaman direttiği gibi lanetlemeliydi. Ama ortaya çıktı ki lanet benimdi ve geriye dönüktü. Onu terk etme sabaha kadar ondan ne kadar not edildii hiç sağlanmadı.Tanıtım Metni