Karanlık Rüzgar

Başlarımız, bir doğruyu yeni anlamış olduğu utangaçlığıyla yana eğiliyor. “Evet haklısınız” diyoruz. Birden görünen bir gerçeğin kanatlarının girmeyi kabullenen, yerinde bulan, baş eğen sesimizi yadırgıyoruz bir an; kaybetmeye başladığımızın özelliklerini varıyoruz.Bize, 'haklısınız' dedirten şey kalın bir tabakaya dönüşecekti ve biz o tabakanın saklandığı havayı soluyacaktık. Onaylayan, itaat eden zayıf bırakılmış biz, fikirleri üretmemize engel olan bir ağ oluşturacak; ne derlerse “Artık Haklısınız,” diyecektik. “Evet efendim.Özür bekliyoruz.”Tanıtım Metni