Karanlıkların Efendisi

Kötülük ve karanlık dünyanın egemeni olmuştur. Şeytan Tanrı'yı ​​yok edip onun yerine geçmişi ve dünyaya da Tanrı'nın Şeytan'ı değiştirdiğini yalanını yaymıştır. Böylece insanlar, içindeki dünyanın dünyasının sorumlusunun Tanrısına inandırıp O'nu gözden düşürmüştür. Aksi halde o Tanrı nasıl olur da herkesin toplama kamplarında yakılmasına, Hiroşima'da atom bombasına, Vietnam'da napalm bombalarıyla ucube tedavisine, terapi tezgâhlarında insalıklarından çıkartılıp tedavine izin verilmesine izin verildi ki? 20. yüzyılda yaşanan bunalımların tanındığı, bu yüzyılın bütün dünya hikayeleri, inanç ve inançsızlıklarını tanımış bir yazardan insanın ruhunun labirentlerinde gezinen bir roman Karanlıkların Efendisi. İçinden kabaran sancılı edebiyat mesleğine yeni düşüp bilimi ve “ışığı” bıraktıktan sonra Sabato sadece üç roman yayımladı. Ayrıntı Yayınları'ndan çıkan Tünel ve Kahramanlar ve Mezarlar'dan sonra elinizdeki kitap bu üçlemenin sonuncusu. İlk iki romanda izini süren yalnızlık, iletişim ihtiyaçları ve bunlarla ilgili olanlar; Saplantı ve belki de paranoya derecesine varan körlük, ensest, ölüm, kötülük, kahramanlık gibi motifler Karanlıkların Efendisi'nde şahikasına ulaşıyor. Bu üç romanın bulunduğu “bir sıvı kaplar ağı”yla, ipince tüplerle, kanallarla bağlanıyor. Ortaya bir Buenos Aires romanının ötesinde, kökeni ve ırkı ayırmadan bir insanlık romanı doğuyor. Romanda boy, Che, Borges gibi ünlü Arjantinlilerin yanı sıra dönem entelektüellerinin yanı sıra, sürgündeki Nazi subaylarına kadar birçok insanın oluşturduğu kalabalık bir kadro hayal dünyamıza doluyor. Tünel'de cenin halinde olan kimi kahramanlar Kahramanlar ve Mezarlar'da biraz gelişiyor; Karanlıkların Efendisi'ndeyse yazarın karşısına dikilip onu sorguluyor, başına bela oluyorlar âdeta. Yüzyılın klasikleri arasında yer almış bir kitap. Gerçek bir romanı özleyenlere... Tanıtım Metni