Karmakarışık Sarmaşık

Sana yazsam okunabilecek mi yanlış? Sana eksik olduğunu sürekli hatırlatan; ama eksiğinin aslında ne olduğunu unutturan bu sahte cümbüşün ortasında sahici bir sesi ayırabilir misin? Üstüne düşecek çiy parçalarının soğukluğundan sorumluyum; kırılmasının kırılmasından, parçalarına değen parmak uçlarından bile sorumludur. Sense hala tarif ediyorsun. Yapmasan keşke. Yapmasan... Fark eder mi ki kim kime aşık? Kim kime dolaşık? Bu karmakarışık sarmaşık... Kökü bende, dalları gönder, suyu bende, herkesin gönder... İstersen kesersin bıçak gibi bir sözünle... Sana tam anlamıyla kendini bırakan, onların olduğun anlar, hiçbir zaman sıcaklıkta sarıldığımız o gizli buluşma kadar heyecanlanacak. Sen bendeki eksiğine, ben sendeki noksanıma bu kadar dayanmışken ve bu bizi aç, bu bizi arzulu, bu bizi coşkulu bir şekilde korurken sen sonsuz bir tokluğa mahkum olursa bizi; yeniden açmayı öz özellikleri. Oysa aşk yoklukla, eksikle, ölümle besleniyor... Aşk “yukarı”ya uzanmak için derinlere gömülmüş... Aşkın nesnesi hayal, malzeme kalp... Aşk, aradığı yerde değil “öte” sinin peşinde... Aşk deli... Aşk akılötesi... coşkulu, aşk tehlikeli... Aşk hem mutlu, hem... Aşk acıya teşne... Aşk hesapsız, aşksız... Keşke gelseydin olsaydı olsaydın...Cem Mumcu, Karmakarışık Sarmaşık'la altı kitap ve yüzmiş öyküye ulaşan Binbir İnsan Masalları serisi ile insanın doğasının en saklı odalarına cesaretle katılıyor. Onun bir öyküsü, bir başka deneyiminin en orta yerine davet ediyor okuyucusunu. Orada saklanmak, utanmak, korkmak yok. Aklının görevi bitiyor, kalp başlıyor anlamaya başlıyor. Bu, kanatlarının olduğunu, uçmayı ölesiye istemesi gibi, gerçek bir özgürlük deneyimi. duracak' demekte haklı olduğuma ülkede.” - Leyla Erbil Tanıtım Metni