Kayboluş

Bir insanın kendini yaşadığı günün kaybettiği güne kadar neler yaşar? Yaşadıklarının ne kadarını, nasıl hatırlarlar? Bir türlü unutulamayıp zihnin en derin dehlizlerinde biriktirilen hatıralar şu anki yaşantıya nasıl tesir eder? Gerçekte dediğimiz şeyin sınırı nerede başlıyor? İnsan ne zaman gerçeklerden kopmaya, kendi gerçeklerini yaratmaya başlıyor? Yaşamı zorlaştıran şeyler hayattan mı, yoksa insandan mı beslenir? Kahramanımızın gözü açıldığında kendini ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde hiçbir şeyi hatırlamıyorken bulur. Geçmişi hatırlamadığını tamamen şimdiki zamana odaklamak ve içinde barındırdığı nahoş şeyleri kurtarmak için bir an önce her şeyi hatırlamak ister. Yaşadığı sorun, psikiyatrik ortaya çıktığından, hafıza sorunu yaşayan, başarılı bir şekilde eğitilmiş, hipnoz tedavisinin kendisine de dayanabildiğini ister. Bu tedavinin devam ettiği kahramanımız için tehlikeli bulan hastanenin başhekimi, her ne kadar bunu izlemek isterse de adli bir vakada bilgisine ihtiyaç duyulduğunda gelen baskılara dayanamaz ve kabul etmek zorunda kalır. Gördüğü hipnoz seanslarıyla geçmişini, çocukluklarından itibaren parça parça hatırlamaya başlayan kahramanımız, yaşantısının travmalarla dolu olduğunu, hatırladığı onun yeni olayla yeni bir uyum sorunu yaşamaya başlar. Zaman geçtikçe kahramanımızın hatırlama arzusu yerden çıkılmaz bir gizeme, çok daha çetin bir mücadeleye ayrılır.Tanıtım Metni