Kayıp Halk

“Çaresizliklerin, farklı yaralarının, çocukların karşı kolu kanadının kırık kalması, sağlıklı acıyan bakış maruz kalmanın, özelleştirilmiş muhatap olarak bile almamasının ve dahi bunların türlü türlü spesifik ve somut deneyimin tabloları veya grafikleri bulunması mi? Necmi Erdoğan, zavallıları “yeniden dinliyor” bu kitapta: 2001'deki Yoksulluk Halleri çalışmasıyla mukayese içinde, Türkiye'de zavallılığın devam etmesi ve değişmeyen çehrelerine gözlemlerini sunuyor. Yoksulluk pornografisini sorgulayarak, zavallılarla gerçekten konuşmanın imkânını yokluyor öncelikle. Yoksulların yalnızlaşması, içe göçme, kabullenmeme, konuşmama, içerlenme gibi güçlü duygusal gerilimlere eğiliyor. “İdare etme” stratejileri, lümpenleşme eğilimlerini ve isyankârlığın şikâyetlerinden ileri gitmemesi inceleniyor. Yoksulluğun özgül çoğulluğu, görüşmelerle ortaya konan 15 portrede görebilirsiniz: Pazarcı, baloncu, günlükçi, engelli, kimsesiz, torbacı, “cadde”... Eski Devrimci-Yol sempatizanı, AKP katılımcısı, asimile Kürt, yalnız Alevi çift... Necmi Erdoğan, “kayıp halk” terimiyle, “mu vare karşı bir başka hayat ve mümkün olduğunu gösteren ve bunu bağrında bayan olan bir kolektif 'gelecek olan halk'”a işaret diyor... “Halkın kendi kendini yaratması, ödeme verilmeyenlerin ödeme almasını, söz verilemeyenlerin söz almasını, susturulanların konuşmasını, üretilenlerin yönetimi üzerine kurulu bir siyasal perspektif” arayışıyla... Tanıtım Metni