Kelebekler Zamanı

"Çocukken Karanlık Geçit diye bir oyunumuz vardı. Gece bahçeye çıkan kim en hayatta yürüyebilecek diye birbirimizle yarışırdık. Ben bu korkuluğu ya bir ya iki kez geçmişimdir. Ama Minerva alır başını giderdi; arkasından seslenir, geri dönsün diye yatardı. Yine de, vardı, o da bir anının tam burada durur, ayakta olduklarını dikleştirir, kendilerini hazırlardı. Onun için de o kadar kolay olduğunu bilirdim."Hiçbiri için kolaydı; ne ailesine bağlı olan örnek Katolik Patria, ne idealist Minerva, ne de en büyük sırdaşı olan tatlı, genç Mate için. Bunlar bunlara uygun görülen sıfatlar, bir şekilde ayrılmaktadırlar. Ortak olaylarda cesaretleri. Peki Nereden gelir bu cesaretleri? Eh, çivi çakılana kadar çekice inanmaz derler...Julia Alvarez, bize efsanevi Mirabal kardeşlerini anlatmıyor. Kalemi bir fırça misali dört hayatın dört gözle çiziyor, yüceltmeye, öcüleştirmeye fırsat sunuyor. Alvarez “Tiranımızı da aynı tanrılaştırmaya hevesi yaratmıştır” diyor. İşte bu nedenle onun kelebekleri çorbasındaki şehriyeden korkuyor, yastığının altında Trujillo resmi olarak saklıyor, geceleyin utandığı başka zamanlar olsun diye haçıyla uyuyordu. Bu hikaye, kahramanların nasıl kahramanların başladığı hikayesi... Tanıtım Metni