Kendi Heykelini Yontan Kadınlar

Nietzsche'nin “Bir kafa ne denli doğruya dayanabilir, ne denli doğruyu göze alabilir?” sorularına cevap Leylâ Erbil'in yazın dünyasındaki gibidir. Leylâ Erbil'de kendini tanımlamanın, kendine bakmanın, eleştirmenin, itirafın hermenötik rolüyle kendi kendinin yorumbilimcisinin kaldığı, daima yüzleşmenin ve parrhesiastês olarak yaşamanın yüceliğiyle kurulu bir hayatın başvuruları. Leylâ Erbil, bireysel anlamda adalet sağlamanın yolunu, kendiliği üzerine düşünerek oluşturur ve yazısını bu yolda kurgular. Gerektiği anda konuşmanın erdemli yaşamakla, haysiyetle sarılı bir şekil biçiminin gelişmesidir. Leylâ Erbil, kaleme aldığı kadın-yazarlar gibi kendiliğini inşa etmek için çabalamış, varlığı ile hayata karşı direnmiş bir yazar. Burcu Şahin de Kendi Heykelini Yontan Kadınlar'da Leylâ Erbil'in romanlarını “kendilik bilinci” bakış açısıyla inceliyor ve satırlar arasında hem yazarın hem de yarattığı kadın karakterlerinin şu anda mücadelelerinin devam etmesine izin veriyor. Leylâ Erbil'le, Kalan romanını yazdığı dönem tesadüfen tanışan ve bu kısa görüşmenin etkisinden uzun süre çıkamayan, doktora tezi için buradan ilmekler yakalayan Burcu Şahin, aitsiz kimlikler çevresinde bir tema tamamlamaya başlar. Erbil'in karakterlerinin ve meydan okuma yöntemlerinin Foucault'dan yola çıkarak derin analizini yapar. Romanlardaki kendilik pratiklerini, kişisellik, sorumluluk, erdem, hafıza ve kimlik gibi birçok farklı açıdan irdeler. Bu kapsamlı inceleme, edebiyat araştırmacıları kadar Leylâ Erbil okurları ve meraklıları için de bir başvuru kaynağı.Tanıtım Metni