Kendine Ait Bir Kalem – Kadın Yazını Üzerine

Nil Sakman, Kendine Ait Bir Kalem'de neredeyse yok sayılan ve Kanon dışında bırakılan Kuruluş Dönemi kadın yazınını ele alıyor. Batı edebiyatından kadın yazarların eserlerinin de incelediği başarılı iktidar ve toplumsal cinsiyet rollerinin edebiyatta nasıl tezahür ettiği, deneyim ile edebi üretim arasındaki çetrefil ile ilgiliin “yazan kadın”ın ne geldiğini anlama ve erk olanın “meşru” ve “nitelikli” alanı işgalini mümkün kılan pratikleri disiplinlerarası bir anlayışla inceleniyor. Kadın yazının, bu “meşru” ve “nitelikli” alanda yayılmasında olduğuyla ilgili patlamanın bir tahlil sırasında olması gereken yer ve engelleri belirtmeyle kalması; “erkekegemen” üslup ve yazınla kayıtlı sınırlar aşındırma seçenekleri sunuyor. Bunu özellikle Kuruluş Dönemi yazarlarının ürünlerinden örneklerle gerçekleştiriyor. Batı'da olduğu gibi Osmanlı'da da “nitelikli” ya da “okunmaya değer” edebiyatın sahip olması gereken vasıflar büyük ölçüde eril bir kişinin kendisi tarafından belirlenmiş, yani tüm literatür meydana gelen eril bir zihnin kayıtlı, yaşam algısı ve deneyim alanı tarafından tanımlanıp inşa edilmiştir. Bir ötekilik, erkeğe oranla insanın bir varlık olarak algılanan; kamusal varlığı ya da makro-tarihe etkisi neredeyse yok denecek kadar az olan kadın ve kadınlık halleri ise erkek toplumsal cinsiyetini içine alan deneyimi kayıtlı büyük ölçüde dışında kalmış/bırakılmıştır. Bununla birlikte kadın ya da kadınlık hallerinin yaşam deneyimi kayda değer ölçüde erkek toplumsal cinsiyetinin hiçbir zaman deneyimlemediği ve/veya deneyimleyemeyeceği, bütünüyle kadınlığa özgü bazı deneyim alanlarının ortaya çıktığı bir olgudur. Tanıtım Metni