Kene Kalbi

''Eklenmiş bir fidanın hiç tutmaması doğaldır. Lakin meyve vermiş bir ağacın köküne kendini yasaklaması katlanılır dert değil. Babam o eksik vedadan sonra bir daha hiç meyve yazmaz. Dedem kendini babasına haram etmişti. Git kardeşim, ben artık sana haramım, benim elim artık senin için öpülür el değil, demiş. Annemin her anlatışında babamın da bir şey demesini bekler dururum ama annem oradaydım, bir şey diyemedi, diye anlatır.'' ''KENE KALBİ'' köy ile kent arasında gidip gelen konargöçer öykülerinden var olmuştur. Yazar kitapta acı, tutku, neşe, hüzün, kıskançlık ve ne kadar başka duygu varsa tümünü aynı tencerede kavurarak adı insan olan bir yemek sunmuştur. Tanıtım Metni